Laat leraren openhartig zijn, dan komt de ziel van het onderwijs weer in beeld
01-02-2020
In een essay in Trouw zoekt Hester IJsseling een nieuwe pedagogiek.‘Laat leraren die het veel te druk hebben, de tijd nemen.’
Hester begint haar essay met een beschrijving van een schoolsituatie, waarin een jongen niet meer in de klas welkom is vanwege zijn gedrag. En hoe het onverwachte moment de leraar en de jongen een nieuwe opening biedt, zodat de jongen weer terug in de klas een nieuw begin kan maken. Geen geregisseerd moment volgens protocollen of handelingsplannen. Maar toch, een opening. Ze legt daar de vinger bij.
--
'als we niet met elkaar praten over wat er in het wit tussen de regels nog zit, dan lopen we het gevaar dat we het belang ervan onderschatten, er steeds minder geduld mee hebben, dat we het uit de leefwereld wegregelen en de machinerie draaiend houden zonder de tijd te nemen om elkaar echt te zien.' Dan wordt de leraar, de ouder, het kind, vermalen tussen label, protocol en cijfer. Die reactie op de weggelopen jongen was bepaald niet volgens het boekje en je kunt niet zeggen: kijk, zo doet een pedagogische bekwame leraar dat. En toch werd daar iets mogelijk wat aan de hand van het ‘handelingsplan’ niet was gelukt.
Haast en aandacht gaan niet samen
Tijd vraagt deze aanpak wel, en niemand heeft tijd. Iedereen heeft het altijd te druk, en dan wil je graag snel weten wat het nut is van die gesprekken. Maar haast en aandacht gaan niet samen. Aandacht vergt vertraging.
--
Hoeveel kennis en vaardigheden je je als leraar ook eigenmaakt en hoeveel structuren onderzoekers en beleidsmakers ook ontwikkelen om je grip te geven op de dingen – je zult altijd onderbroken worden. Elke dag weer. Dat hoort erbij en je moet, als je het mij vraagt, dat er niet helemaal uit proberen te krijgen. Niet alleen omdat het niet kán, maar vooral omdat het juist goed is dat we niet alles onder controle hebben. Want juist daar waar de werkelijkheid aan onze greep ontsnapt – in wat ons toevalt – daar zit de ruimte waarin kinderen hun eigen weg kunnen vinden en een echt mens kunnen worden. Daar zit de vrijheid. Die barsten in onze plannen zijn geen vloek maar een zegen.
Lees zelf het hele artikel
Bron: Trouw
« Terug naar het overzicht